προδυστυχώ

-έω, Α

δυστυχώ πριν από κάτι ή από κάποιον άλλο («οἰκῶν δὲ νῆσον κατὰ μὲν θάλατταν προδεδυστύχηκεν», Ισοκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + δυστυχῶ (< δυστυχής)].